Category: Social

Als je te lang hetzelfde doet, dan ga je je op een gegeven moment vervelen. Dat was vast ook het probleem bij de mensen van Sultana. Want tja, dag in dag uit dezelfde koekjes fabriceren is misschien niet de meest opwindende bezigheid. Dus ga je een beetje variëren; koekjes met appel, koekjes met peer, met sinaasappel en natuurlijk bosvruchten. Koekjes met een yoghurt laagje erop, lekker hoor! En vlak natuurlijk de fruitbreek niet uit, ook goed te nassen.

Tot dusverre ging het nog prima, maar dan… als je alle algemeen geaccepteerde fruitsoorten gehad hebt, wat ga je dan nog verzinnen? De creatieve breinen bij Sultana zijn duidelijk niet voor één gat te vangen en kwamen met Sultana hartig. Voor de lekkere trek aan het eind van de dag. Joehoe mensen van Sultana, die dingen zijn VIES. Ik weet niet precies hoe zoiets de smaaktest doorkomt, maar ik geniet er in ieder geval niet van. Ik snap het concept ook niet zo goed. Een hartige snack met koffie combineert niet echt goed. Met een colaatje zou ik me er nog iets bij kunnen voorstellen, maar bij hartige snacks drink ik toch echt meestal een biertje of wijn. Nu ken ik alleen de bedrijfscultuur bij het bedrijf waar ik werk, maar daar drinken we (de late vrijdagmiddag uitgezonderd) ‘s middags geen bier of wijn. Nou goed, ze zitten nog altijd in het assortiment geloof ik, dus blijkbaar zijn er genoeg mensen die ze wel lusten, dat kan.

Die Sultana hartig koekjes zijn er inmiddels ook al een tijdje, dus begonnen de crea-bea’s bij Sultana weer te ijsberen. Dagenlang werden er gele post-its vol gekliederd, marktonderzoek gedaan en try-outs gehouden. Het marketing team heeft werkelijk ALLES uit de kast getrokken om ons te verbazen met het nieuwste van het nieuwste. Want verbetering = vooruitgang mensen, het kan echt alleen maar beter worden! NOT!

Voor de mensen die de reclames nog niet gezien hebben (zie ook www.sultana.nl) zal ik het concept even uitleggen. In een verpakking sultana’s zaten vroeger 5 pakjes. In ieder pakje zaten vervolgens 3 koekjes. 5 x 3 maakt 15 koekjes. In de hypermoderne, ultragave en zeer doordachte 2011 verpakking (ook wel Het Nieuwe Verpakken) zitten 8 pakjes van ieder 2 koekjes! WAAROM!? Waren 3 koekjes teveel voor de meeste mensen? Of was het het feit dat je dan soms 2 koekjes moet weggeven aan collega’s of vrienden? Nu heb je er nog maar 1-tje over, tel uit je winst!

Goed, nu kun je nog zeggen: wat zeur je nou? Let op, nu komt het ingewikkelde gedeelte van dit verhaal!

5 x 3 maakt 15 koekjes. 8 x 2 maakt 16 koekjes. Dus zit er in de nieuwe verpakking meer koek? Maar nee! Want de koekjes zijn stiekem per stuk ook een beetje kleiner geworden, stiekemerds daar bij Sultana! Een pak woog vroeger nog 219gram, de pakken van nu wegen 208 gram. Dus ondanks het extra koekje is de verpakking in het geheel juist lichter geworden. Da’s dus minder koek of heel erg efficient plastic. Dat maakt dus dat de koekjes vroeger 14,6 gram wogen, de huidige scharminkeltjes moeten het doen met 13 gram per stuk(je).

Stel nu dat je, net als ik, die hoeveelheid van 3 koekjes eigenlijk prima vond. Dat waren dus 43,8 grammetjes koek. Hoe kom je daar nu aan met de huidige verpakking? 1 pakje maakt 26 gram waardoor je nog niet echt voldaan bent, twee pakjes zijn gelijk aan 52 gram. Da’s honger stillend (eigenlijk teveel), maarja; dan ben je wel na 4 dagen al door je pakjes Sultana heen. Met het gevolg dat je op iedere maand een compleet pak extra moet gaan kopen. Toedeledokie!

Kortom, het is kiezen of delen. Optie 1: je stilt je honger niet. Volgens de website van Sultana is dat bijzonder verantwoord en gezond, maar dat geldt vast niet als je er dan nog een snickers achteraan eet om van dat knagende gevoel af te zijn. Optie 2: je neemt dat tweede pakje ook mee en sponsort de firma Verkade nog een beetje meer. Dat laatste vinden ze zelf ook vast heel vernantwoord en gezond voor de omzet.

Ik had voor mezelf ook nog een optie 3: overstappen op YoFruit. Die dingen zijn sowieso lekkerder. Zitten weliswaar ook met 2-en in een pakje, maar stillen de honger ook beter. Maarja; die zijn nog duurder en dus ben je alsnog aan het sponsoren. Ik stap over op iets wat niet van Verkade is. Wat dat gaat worden weet ik nog niet precies, daar moeten we eerst maar eens gedegen marktonderzoek naar doen.

PS: in het kader hoor en wederhoor gaat deze blogpost ook naar Verkade. Ben benieuwd hoe het creatieve antwoord luidt.

Update! Ik ben er een beetje laat mee, maar 5 april ontving ik deze reactie van Verkade:

Geachte heer Jasper,

In navolging op uw e-mail bericht kunnen wij u het volgende aangeven.

Uit onderzoek is gebleken dat 3 biscuits iets teveel van het goede is, daarom zitten er nu 2 iets kleinere fruitbiscuits in één portie. Veel mensen lijken genoeg te hebben aan twee biscuits per consumptie. Graag komen we tegemoet aan die behoefte. Bovendien is hetaantal kilocalorieën per portie nu teruggebracht tot 99 kilocalorieën, hiermee voldoet één portie aan de richtlijnen goede voeding. Sultana Fruit Biscuit was al een verantwoord tussendoortje, het zit vol krenten, rozijnen, fruiten granen en is gemaakt met 100% zonnebloemolie en zonder kunstmatige geur-, kleur- en smaakstoffen.

Wij vertrouwen erop u hiermee voldoendete hebben geïnformeerd.

Met vriendelijke groet,

Verkade Consumentenservice

Inmiddels hebben nog vele anderen de roep om 3 koekjes beantwoord. Ons initiatief groeit en via http://twitition.com/2koo8 kun ook jij meestemmen in de petitie om de 3 koekjes terug te halen. Of Verkade / Sultana er echt naar gaat luisteren is natuurlijk de vraag, maar we gaan in ieder geval ons best doen!

Zo, ik had beloofd om hier af en toe ook een social praatje te houden in het Nederlands, laat ik daar vanavond eens mee beginnen. Terwijl ‘dè wedstrijd’ (heb ik van horen zeggen) op de achtergrond opstaat bekijk ik nog een keertje de weerberichten voor Kirchberg ins Tirol. Daar wordt een doorgewinterde wintersporter niet echt blij van. Misschien toch teveel risico genomen door een reisje half maart te boeken naar een gebied wat tussen de 1000 en 2000 meter in ligt? Met temperaturen tussen de 0 en 10 graden hoeft het thermoondergoed in ieder geval niet mee. Hopelijk kunnen ze nog wat met sneeuwkannon ofzo. We zien wel.

Ach eigenlijk mag ik er ook niet over klagen. Het is de tweede keer dit jaar (okee, de eerste keer was de sneeuw ook niet zo super) en er is altijd wel ergens te snowboarden denk ik dan. Als er een piste is die net iets langer is dan het stuk in Landgraaf, waar een lift langs loopt en waar de sneeuw tot het middaguur goed blijft, dan ben ik tevreden. Want rond het middaguur kunnen we ergens een pistetentje in om te genieten van een Oostenrijkse lunch en nog beter: mensen. Ik ben niet echt een zomer mens qua temperaturen (25 graden is hoog genoeg), maar op en terrasje zitten en mensen kijken: ik ben er alweer klaar voor.

Zo zat ik een paar weken geleden dus in een pistetentje in Mayrhofen te genieten van een bord bratwurst mit pommes. Toen ik een slok van mijn Erdinger nam zag ik ergens in een ooghoek een oudere man naar binnen komen, in z’n eentje. Oudere mensen zie je op de skipiste al niet zoveel, en als ze er dan zijn toch minimaal met z’n tweëen. Nou goed, misschien kwam z’n vrouw er nog aan ofzo. Maar hij zette op zijn gemak zijn dienblad met lunch en een Erdinger Dunkel op een tafeltje en ging zitten, nog geen spoor van een reisgenoot whatsoever.

Dat vind ik dan dus interessant. Ik weet niet waarom, maar het facineert me enorm. Ik ga me af zitten vragen: waarom is hij hier alleen? Is zijn vrouw overleden, of misschien niet meer zo goed te been? Misschien is ze al wel een tijdje dood en komt hij hier omdat ze hier vroeger altijd met z’n tweeen naartoe gingen. Rustig at hij van zijn pasta en dronk hij zijn bier op. Inmiddels was het wel duidelijk dat hij niet op iemand zat te wachten en dat hij de lunch hoogstwaarschijnlijk in z’n eentje zou nuttigen. Ik had hem in mijn hoofd al omgedoopt tot Heinrich, bij gebrek aan fantasie voor een beter Duits klinkende naam. Misschien was hij wel helemaal niet Duits, zou ook goed kunnen.

De mannen aan de tafel naast hem, ook Nederlanders, hadden hem niet eens in de gaten voor zover ik kon inschatten. Mijn vrienden die ik op hem wees vonden het ook niet echt heel boeiend. Misschien ben ik dan de enige die geboeid is door zo’n persoon. Hoewel ik het nog nooit heb gedaan zou ik wel een keer aan zo iemand willen vragen wat hij daar nou doet. En waarschijnlijk klopt er van mijn verhaal dan helemaal niks. Was hij vroeger de eigenaar van dezelfde pistetent en komt hij er nog regelmatig een rondje skiën en een hapje eten. Wacht zijn vrouw beneden in het dal rustig tot hij ‘s avonds weer aanschuift aan tafel. Is hij een gelukkig opa met een mooi leven achter de rug. Heinrich. Mooie vent.

Untill now, I’ve written all my blog posts in English. That’s because this blog was used for tech stuff (or actually jsiegmund.wordpress.com was the place for that) and I wrote my social stuff elsewhere. But because it’s all me and I wanted people to find me and my stories more easily, I decided I needed to change that. So from this day on, I’m going to use this, my blog, for all of my sharing needs. That means there will still be technical articles (marked as such), but there will also be social stuff. And those social blogs will be in Dutch. Probably.

So for those of you following me via RSS or otherwise; please update your feed and add filters if you’d like to. I’ll be categorising every tech post in Technical, and all social things in Social. Maybe there will be some more categories, maybe there won’t be. We’ll see.

It’s been a while since my last blog post, mostly due to a well deserved holiday (if I may say so). So now I’m back and I wanted to get your attention for two things. First, I’m on Twitter these days. Since you can’t beat the social revolution, you might as well join ’em right!? I’m not sure what I’ll be tweeting about, and most certainly it’ll be some non tech related Dutch stuff too. But for those of you who like that: http://twitter.com/jsiegmund is the place to go.

Second, I want to show the following video on the Social Revolution. Has quite a few cool facts about social media and why you shouldn’t ignore it. Good thing SharePoint 2010 offers quite some social media aspects right out of the box. So why not make good use of those?? Check it out!