Column: Facebook etiquette
Ik heb een prima opvoeding gehad, vind ik zelf. Natuurlijk; als puber vind je sommige regeltjes te idioot voor woorden. Bovendien ben je er heilig van overtuigd dat je het later zelf héél anders gaat aanpakken. Ik ook. Maar achteraf gezien was dat allemaal zo slecht nog niet. Ik mag mezelf wel beleefd noemen geloof ik (mag ik dat zeggen? ja, dat mag ik zeggen…). Ik lust vrijwel alles (daar ben ik erg blij mee) en slaande ruzie heb ik nog nooit gehad.
Toch ontbrak er in mijn opvoeding een stukje waar ik nu hinder van ondervind. Ik kan het mijn ouders moeilijk kwalijk nemen, aangezien Facebook toentertijd nog helemaal niet bestond. Want daar heb ik het dus over: de Facebook etiquette.
Ik ben een actief gebruiker van de social media, dat weet u onderhand wel geloof ik. Facebook en Twitter voorop post ik mijn updates en andere onzin zoals deze columns. Je zou kunnen zeggen dat ik wel een idee heb van hoe het werkt. Helaas, niets is minder waar. Onlangs veranderde ik mijn profielfoto op Facebook omdat ik de vorige zat was. Niet dat dit een nieuwe foto was, stond al tijden in een van mijn albums. Maar ach, je moet wat kiezen en waarom dan niet deze? Het is immers maar mijn gezicht, daar heeft de wereld op zich nog nooit wakker van gelegen.
Nu blijkt (heb ik van horen zeggen) dat je foto toch wel wat triestig is wanneer je na een paar uur nog altijd geen likes hebt verzameld. Ik heb het net nog even gechecked; ik heb er één gekregen sinds dat ik hem heb geplaatst (alweer een tijdje terug). God. En nu? Blijkt dat mijn Facebook vrienden deze foto dus blijkbaar niet waarderen. Daar gaat m’n status.
Ook de relatie status is een gevoelig onderwerp. Ziet u, ik ben een bèta, wetenschappelijk ingesteld. Als Facebook van mijn leven een tijdlijn bijhoudt (wat ze doen…) dan wil ik dat dat ding klopt. Dus verander je je status op het moment dat je status is veranderd. FOUT! Je relatiestatus veranderen naar “in een relatie” doe je pas weeeeeken later. Geen idee waarom, maar dat hoort zo. Van die ongeschreven regels waarvan dus niemand mij op de hoogte heeft gebracht. Ook het moment waarop je relatie eindigt verdient een speciale behandeling; dat berichtje maak je namelijk privé, om te voorkomen dat je likes krijgt. Wel zo sympathiek, schijnt. Je mag dus mensen pas weken later laten weten dat je een relatie hebt. En gaat die relatie uit, dan moet dat maar gegokt worden. Ik vind het nogal een gedoe.
En zo is mijn Facebook marketing campagne al mislukt voordat hij begonnen is. Want daar zijn we stiekem collectief mee bezig; een marketing campagne voor onze ego’s. Het aantal likes bepaalt de succesfactor van je update. En hoe meer succes, hoe meer vrienden jou blijkbaar te gek vinden. Of, nou ja…. het beeld van jezelf wat je op Facebook hebt geboetseerd. Want over iedere update moet nagedacht worden, stel je voor dat je na een dag nog steeds maar 3 likes hebt geoogst. Blamage! Zo maken we onze social alter ego’s tot de perfecte mens die we graag zouden willen zijn. En dan maar hopen dat je je Facebook vrienden niet in het echt tegenkomt natuurlijk, moet je ze nog gaan waarmaken ook; al die verwachtingen.
Zucht, ik vrees nu al voor het aantal likes onder deze post…
January 18, 2017 at 4:58 am |
En daarom … gebruik ik hem amper ..