[Column] Laat je niet verleiden!
72 jaar. Zo lang is het geleden dat we als mensheid een einde maakten aan de 2e wereld oorlog. Eigenlijk nog helemaal niet zo heel lang geleden, 72 jaar. Er leven nog genoeg mensen die er toen ook al waren. Er leven nog veel meer mensen die geboren zijn als gevolg van die oorlog. Na de jaren van wanhoop en ellende brak er een tijd aan waarin mensen weer durfden te leven. Een periode van pakweg 10 jaar waarin er een hele generatie werd geschapen. We noemen ze de baby-boom generatie. En dit stukje gaat over wat die generatie voor ons achter laat.
Van toen naar nu
Er is nogal wat veranderd sinds die oorlog. En voor een groot gedeelte zijn dat onwijs fijne veranderingen. We kunnen moeilijk beweren dat het leven van vandaag de dag niet stukken beter is. En dat hebben we te danken aan onze ouders en grootouders, waarvoor dank. Toch hebben diezelfde mensen ook keuzes gemaakt waar ik persoonlijk want minder blij mee ben. Want laten we eerlijk zijn; er is ook nogal een hoop mis op het moment. In het midden oosten (en daarbuiten) zijn er aardig wat mensen boos op “Het Westen”. Moeder natuur is vast ook niet zo blij met de manier waarop we de afgelopen jaren met haar om zijn gegaan. En zelfs binnen onze landsgrenzen is er enorm veel onvrede. Dus het lijkt me redelijk om te zeggen dat al die fijne veranderingen soms ook ten koste gaan van minder fijne dingen.
Nu kan ik dat mijn ouders natuurlijk niet kwalijk nemen en dat doe ik dan ook niet. We kunnen het misschien de politici van toen kwalijk nemen, maar die wisten ook niet veel beter waarschijnlijk. Onder aan de streep is de baby boom generatie er een geweest die misschien wat minder heeft stil gestaan bij de toekomst en leefden in het moment van dat moment. Maar wat ik ze dan wel kwalijk neem is dat ze daar, blijkbaar (?), weinig van geleerd lijken te hebben.
Jong vs oud
Wanneer je kijkt naar een aantal stem-momenten van het afgelopen jaar, dan is er één ding wat steevast op valt: de baby-boom generatie stemt anders dan de generatie “van nu”. Het eerste voorbeeld komt van de Brexit stemmen, waar héél duidelijk te zien is dat de jongeren vrijwel tegenovergesteld stemmen aan de ouderen:
Voorbeeld nummer twee is recenter en komt uit de exit-polls na de verkiezing van Donald Trump als nieuwe president van Amerika:
Iets minder uitgesproken, maar ook hier zien we dat de jeugd heel duidelijk een andere keuze had gemaakt dan de oudere generatie. Ook voor het Oekraïne referendum in Nederland gold eenzelfde verdeling, daar kon ik helaas geen mooi grafiekje van vinden maar je kunt bijvoorbeeld wel dit rapport lezen.
Baby-boom in beeld
Ik ben blij in een land te leven waar ik (grotendeels) kan denken en zeggen wat ik wil. Dat gun ik iedereen en dus mag ook iedereen een stem uitbrengen. Alleen is het soms wat vervelend dat die groep baby-boomers aanzienlijk groter is dan “de rest”. Onderstaande grafiek komt uit 2015 en laat de bevolkingsopbouw zien, onderverdeeld in leeftijd en geslacht.
Daarin zie je heel duidelijk dat er aardig wat mensen zijn van pakweg 45 jaar en ouder. Zet die groep af tegen de stemgerechtigde jeugd (dus vanaf 18 jaar) en je komt vanzelf tot de conlusie dat de jongere generatie wel erg hard z’n best moet doen om nog een verschil te kunnen maken. En dan hebben we het over het gedeelte van de jeugd wat de moeite neemt om te gaan stemmen, er zijn er natuurlijk genoeg die ook dat niet doen.
Stem ook voor de toekomst
Het punt van mijn verhaal is dus dat de oudere garde zeker de komende twee (misschien wel 3) decennia nog een aardige stempel drukt op het beleid wat we voeren. En dat is prima, maar dan zou het wel fijn zijn als ze daarbij ook nadenken over de toekomst van hun eigen kinderen en misschien wel kleinkinderen. Over de zaken die voor de jeugd belangijk zijn. Om misschien ook even stil te staan bij het feit dat hun generatie de afgelopen jaren ook een boel dingen niet zo handig heeft gedaan. Niet erg, zolang je er maar van leert.
Helaas zie ik daar voolopig nog niet zoveel van terug. Want met een stem voor Brexit, een stem op Trump, Wilders of Le Pen weet je in ieder geval één ding zeker: dan gaat even niet over de toekomst. Kijk zelf maar hoe vaak thema’s als duurzaamheid, klimaat en conflictbemiddeling in die programma’s aan de orde komen. Vrijwel niet. En kijk naar hoe de jeugd stemt, wat zij belangrijk vinden en zie het verschil.
En hoeveel zo’n stem dan eigenlijk uit maakt? Een van de eerste dingen die Trump deed was een dikke streep trekken door het klimaat akkoord wat Obama heeft gesloten. Want die klimaat veranderingen, dat lossen we later wel een keer op. Als hij zelf al lang en breed is overleden waarschijnlijk. Zucht.
Iedereen mag wat mij betreft stemmen wat ze willen. En wordt het Wilders, dan wordt het Wilders. Ik snap de onvrede heus wel. Maar wil je ook rekening houden met de generatie die (hopelijk) nog 50 jaar of langer op deze planeet rond loopt en de generaties daarna, kijk dan ook eens wat verder dan morgen en volgend jaar. Want je stemt voor jezelf, maar tegelijkertijd ook voor ons allemaal.
Update: omdat dit onderwerp me bezighoud vind je hier deel 2 van deze post.
Leave a Comment